Все времена и наклонения глаголов в греческом языке

Все времена и наклонения глаголов в греческом языке

Рассмотрим их на примере трех глаголов. Одного глагола типа А (первого спряжения), одного типа В1 (первого подвида второго спряжения) и глагола типа Г1 (на –ομαι).

Δίνω – Α
Ξυπνάω – Β1
Έρχομαι – Γ1

Ενεστώτας (настоящее время глагола):

Συχνά δίνω τα λεφτά στη Μαρία.
Πάντα ξυπνάω στις 6 το πρωί.
Έρχομαι τώρα από το σχολείο.

Αόριστος (в какой-то момент в прошлом что-то произошло):

Έδωσα τα λεφτά στη Μαρία.
Σήμερα ξύπνησα στις 7 το πρωί.
Ήρθα τώρα από το σχολείο.

Απλός Μέλλοντας (в какой-то момент в будущем что-то произойдет):

Θα δώσω τα λεφτά στη Μαρία αύριο.
Αύριο θα ξυπνήσω στις 8 το πρωί.
Αύριο θα έρθω αργά, στις 8 το βράδυ.

Παρατατικός (прошлое длительное. Что-то повторялось в прошлом или длилось какое-то время):

Όταν ήμουνα μικρή πάντα έδινα τα βιβλία μου στην αδελφή.
Όταν δούλευα στο ινστιτούτο, ξυπνούσα στις 6 το πρωί.
Τα παιδιά πάντα ερχόταν σπίτι στις 2 το μεσημέρι.

Συνεχής Μέλλοντας (будущее длительное. Что-то в будущем будет повторяться или длиться какое-то время):

Εγώ πάντα θα δίνω τα βιβλία μου στην αδελφή.
Από αύριο θα ξυπνάω στις 7 το πρωί.
Εσύ πάντα θα έρχεσαι σπίτι στην ώρα σου.

Времена со вспомогательным глаголом «έχω»:

Παρακείμενος (в прошлом что-то произошло, не уточняется момент. Главное – результат действия. Часто в предложении такие слова, как «уже», «пока», «когда-нибудь»):

Έχεις δώσει ποτέ τα λεφτά στους φτωχούς;
Ο Γιώργος δεν κοιμάται τώρα. Έχει ήδη ξυπνήσει.
Τα παιδιά ακόμα δεν έχουν έρθει.

Υπερσυντέλικος (в прошлом до того, как произошло какое-то событие, случилось и закончилось еще одно. Тоже бывают слова «уже», «пока»):

Ήθελα να δώσω τα λεφτά στην Ελένη αλλά ο Γιώργος είχε ήδη δώσει.
Πήγα να ξυπνήσω τον Γιώργο, αλλά αυτός είχε ήδη ξυπνήσει.
Μου είπε η Ελένη ότι ο Γιώργος είχε έρθει στο σπίτι της την Κυριακή.

Συντελεσμένος Μέλλοντας (в будущем какое-то действие закончится до какого-то срока):

Θα έχω δώσει αυτά τα λεφτά στην Ελένη μέχρι τη Δευτέρα.
Θα έχεις ξυπνήσει μέχρι να έρθουν τα παιδιά.
Η Μαρία θα έχει έρθει μέχρι να δούμε τον Γιώργο.

Повелительное наклонение:

Απλή Προστακτική (простое повелительное. На 1 раз):

Δώσε αυτά τα βιβλία στην Ελένη.
Ξύπνησε νωρίς. Αλλιώς θα αργήσουμε.
Ελάτε, παιδιά.

Συνεχής Προστακτική (длительное повелительное. На много раз):

Δίνε πάντα τα λεφτά στους φτωχούς.
Ξύπνα πάντα νωρίς.
- (для страдательного залога нет)

Наклонение ипотактики:

Απλή Υποτακτική (простой ипотактики. На 1 раз):

Πρέπει να δώσεις αυτά τα βιβλία στην Ελένη.
Αύριο θέλω να ξυπνήσω νωρίς.
Τα παιδιά πρέπει να έρθουν στις 2 το μεσημέρι.

Συνεχής Υποτακτική (длительный ипотактики. На много раз):

Πάντα πρέπει να δίνεις τα λεφτά στην Ελένη.
Από αύριο πρέπει να ξυπνάς νωρίς, στις 6 το πρωί.
Πάντα πρέπει να έρχεσαι στο μάθημα στις 8 το βράδυ.

Υποτακτική παρακειμένου :

Πρέπει να έχει ήδη δώσει τα λεφτά.
Λες να μην τον έχουν ξυπνήσει;
Πρέπει να έχει ήδη έρθει στο σπίτι.

Проснешься прежде чем придут дети.
Мария придет до того, как мы увидим Йоргоса.
Отрицаний нет. Обозначены сроки, до которых что-то будет сделано.
 

Все верно.
 

Почему же? У них есть формы в коротких временах. Просто они такие же, как в длинных.
ήμουν - это и в аористо, и в парататикосе.
То же самое είχα. А вот перфектов точно нет. Нет формы глагола "έχω έχει", "έχω είμαι".
Также совпадают формы в коротких временах и длинных у глаголов κάνω, περιμένω, ξέρω.
И в аористосе, и в парататикосе говорим έκανα, περίμενα, ήξερα. Ну и в будущем тоже.

 

Бывает, что в разных учебниках по-разному даются правила грамматические. В учебнике, по которому мы занимаемся, написано, что ήμουν - это и в аористосе, и в парататикосе. То же самое про είχα. Хотя на русский переводим "имел", "был". Что делал? На парататикос больше похоже.